میزگرد کارکنان پالایشگاه نفت تهران در «فارس‌من»؛ رزق ما دست خدا است؛ ولی برای تبدیل وضعیت استخدامی فکری بکنید
تاریخ انتشار: ۱۵ شهریور ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۰۲۷۴۸۷
خبرگزاری فارس،گروه فارس‌من،مریم ناظم پور- کارکنان قراردادی پالایشگاه تهران طی سوژه‌ای با عنوان«تفاوت حقوق کارگران قراردادی و پیمانی با نیروی رسمی پالایشگاه تهران چیست؟» خواستار تبدیل وضعیت و و قرارداد مستقیم شده‌اند در بخشی از این سوژه گفته‌اند که چرا وقتی کار ماهیت دائمی دارد نفرات باید با پیمانکار قرارداد امضاء کنند در حالی که همه چیز توسط پالایشگاه تأمین می‌شود و پیمانکار فقط به ازای هر فرد مبلغی دریافت می‌کند! پالایشگاه تهران در سال ۹۲ به بخش خصوصی واگذار شده است و کارگاه‌ها باید از طرح طبقهبندی مشاغل تبعیت کند همچنین علت اختلاف حقوق چند برابری پیمانکاران و قراردادی‌ها با نیروهای رسمی چیست.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
در پی آن میزگردی با عنوان «طبقهبندی مشاغل اجرا شود/ نماینده‌ای در هیات مدیره داشته‌باشیم» برگزار شد که در آن خواستار بوجود آمدن ساختاری برای حقوق و مزایا شدند.
اما در بخش دوم میزگرد دیگری با یکی از مدیران سابق شرکت نفت برگزار شده و آنها خواستار عدالت در پرداختی، ها اضافه کردن امکانات رفاهی و ایجاد امکان ارتقا برای افزایش تولید در بین جوانان پالایشگاه نفت شدند.
این مخاطبان که به دلایلی نخواستند از نام اصلی خود استفاده کنند با نام‌های مستعار «سعید»،«رضا»،«هادی»،«حسین» و «علی» استفاده کردند.
آنچه در ادامه می‌خوانید مشروح میزگرد است:
مدیر ارشد سابق شرکت نفت:کارگران پالایشگاه تهران به سه دسته کارگران قراردادی، نیروهای قرارداد مستقیم و کارکنان رسمی تقسیم می‌شوند و تبعیض خیلی زیاد بین نفرات وجود دارد، مثلاً کارگران اجازه ندارند، از بهداری استفاده کند و از نظر درمان و سلامت خیلی مشکلات زیادی دارند و قرارداد مستقیم حدی بین نیروهای رسمی و پیمانی است که تقریباً حقوقشان خیلی با هم اختلاف دارد و تبعیض حقوقی بسیار بالایی وجود دارد که کارکنان قراردادی ۲۸۰ دلار به طور متوسط حقوق می‌گیرند ولی نیروهای رسمی بیش از هزار دلار حقوق دارند که این فاصله کف و سقف بسیار زیاد است. نیروهای قراردادی هیچ‌گونه امنیت شغلی و حقوقی خودشان و خانواده‌هایشان ندارند و گاهی تجمیع هم که می‌خواهند انجام دهند، ناامنی و عدم امنیت شغلی به حداکثر خود می‌رسد.
طبقهبندی مشاغل یا انجام نشده یا ناقص است
حتی آن مواردی که در قانون اداره کار هم در نظر گرفته شده یا انجام نشده و یا به طور ناقص انجام شده‌است. طبقهبندی مشاغل را نسبت به سال ۹۲ در نظر گرفته‌اند در صورتی که این طبقهبندی اشکالات فراوانی دارد و باید نسبت به ورود شخص از هنگامی که شروع به کار کرده انجام شده باشد. خیلی از مسائل هم خیلی به صورت ناقص انجام شده است. این کارکنان امنیت شغلی ندارند و کوچکترین اعتراضی که کنند اخراج می‌شوند، مثلا اگر یکی از کارکنان اعتراض کند یا از کار اخراج می‌شود و یا قرارداد وی تغییر می‌کند. در حقیقت نورچشمی و فرزندان مسئولین هستند که به نحوی قرارداد مستقیم شدند و در سال ۹۲ که دولت نهم و دهم بود قرار بود که همه کارگران و کارمند و پیمانکار را به صورت قرارداد مستقیم کنند که متاسفانه این کار انجام نشد خیلی از افرادی که در در پالایشگاه هستند افرادی هستند که بازنشسته‌اند. از دو جا حقوق دریافت می‌کنند و اگر ذره‌ای از حقوق خودشان را کسر شود و یا از ساعت اضافه کاری کم شود سریع اعتراض می‌کنند ولی حاضر نیستند به حقوق این عزیزان رسیدگی کنند.
متاسفانه به علت سوء مدیریت و ضعف‌های مدیریتی که در مثلا پالایشگاه تهران و جاهای دیگر وجود داشته حق و حقوق ذینفعان در پالایشگاه تهران خیلی ضایع کردهاند که قسمتی از این حقوق ذینفعان اصلی آن که کارمندان پیمانکاری هستند که ضایع شده مثلاً پول موجودی پالایشگاه سرمایه‌اش به ۷ هزار میلیارد تومان که با دلار ۳۶۰۰ تومان می‌شده‌است ۲ میلیارد دلار که امروز با ۲۵۰۰۰ تومان این تبدیل شده به ۲۸۰ تا ۳۰۰ میلیون دلار. یعنی در حقیقت نزدیک به ۸۶ درصد ارزش پول پالایشگاه را کاهش دادند در صورتی که اگر ما نسبت به همین ۷ هزار میلیارد تومانی که بالش با پول داشته بخواهیم حقوق کارکنان را الان به طور متوسط ۲/۲ درصد از ۷ هزار میلیارد تومان حقوق می‌گیرند و که اگر به آنها ۱۰ میلیون تومان هم حقوق بدهند، مبلغ ناچیزی است که باز هم زیر خط فقر قرار می‌گیرند. ولی باز هم حدود ۳ درصد می‌شود.
پالایشگاه وارد بورس شود
اگر پالایشگاه به صورت صرفه‌جویی در بسیاری از کارهایی که الان انجام می‌دهند، پول موجودی پالایشگاه را دهد یا وارد بورس و یا سرمایه‌گذاری کند تمام آن هزینه‌ها هم جبران می‌شود، مثلاً پتروشیمی‌های مختلف خرید سهام شرکت‌های دیگر را داشته‌اند.
کیفیت محصولات هم بسیار پایین آمده است، متاسفانه نه بنزین نه گازوئیل نه نفت کوره و محصولات دیگر هیچ کدام در استاندارد یورو ۴ و ۵ قرار ندارند در حالی که الان در سطح دنیا به دنبال یورو ۷و ۶ در اروپا هستند راه اندازی یورو ۴ بنزین پالایشگاه تهران تهران دارای کیفیت معمولی است و می توانستند با همین دو میلیارد دلار بهترین واحدها را بزنند و بهترین محصولات با کیفیت بالا تولید کنند و سود پالایشگاه را بالا می‌بردند، ولی اینها اینقدر سوءمدیریت وجود دارد که آقایان به جای این که به فکر مسائل اساسی مثل ارتقاء کیفیت پالایشگاه تهران ارتقای کیفیت محصولات باشند، از حقوق کارگران هم کاسته‌اند و نتوانسته‌اند خود را به بازارهای جهانی برسانند.
متاسفانه در بسته پیمانان ناظرین خوب عمل نمی‌کنند و حقوق پیمانکار را ضایع می‌کنند مثلاً جایی که ۴۰۰ هزار تومان یا مواردی که در قرارداد ذکر شده یا باید به کارگران پیمانکار داده شود این مبلغ را به مردم باید خیلی پایین‌تر به کارگر تحویل می‌دهد و طی آن پیمانکار سود می‌برد در صورتی‌که پیمانکار سود خود را در قرارداد دیده‌است و از این نظریات آینده شغلی تغییرات بدن وضعیت موجود الان یه آماری که نفت نیوز گرفته بود ۶۵ درصد از اشکالاتی که در صنعت نفت وجود علت نارضایتی کارکنان نفر نیروی پیمانکار در پالایشگاه تهران هستش یعنی اکثریت پالایشگاهی و ۸۰ درصد را شامل می‌شود ۸۰ درصد را به خاطر ناراضی نگه داشته‌اند بعضی را من می‌شناسم که با ۱۸ سال سابقه حقوق آنها به ۵ میلیون و ۲۰۰ هزار تومان دریافت می‌کند با ۱۰ سال سابقه حقوق ۵ میلیون و ۵۰۰ هزار تومان دارد اینها را هیچ کسی نیامده به داده این کارگران برسد ولی خدایی نکرده‌است.
قوانینی برای پرداخت حقوق وجود داشته باشد
حقوق کار مشخص کرده که حق فنی سالیانه افزایش یابد اما این قانون اجرا نمی‌شود قوانین تصویب شده ی یا انجام نمی‌شوند یا ناقص انجام می‌شوند. کسانی که مسئولیت دارند با حقوق‌های بالای ۱۰۰۰ دلار برای کسانی تصمیم می‌گیرند که حقوق آنها حدود ۵ میلیون تومان است اینجا باید قوانینی را داشته باشیم که این تبعیض برداشته شود.
پیشنهادی که ما داریم این است که این افراد را به قرارداد مستقیم تبدیل کرده بر اساس چارت سازمانی که وجود دارد تبدیل وضعیت شوند، همچنین بازنشستگانی که در این پالایشگاه مشغول به کار هستند از کار برکنار کنند تا ۸۰ سال ۷۰ ساله اینها باید بروند و جوانان اجازه ارتقا پیدا کنند تا اعتقاد و انگیزه برای جوانان بوجود آید الان هیچ انگیزه‌ای وجود ندارد بن‌هایی که داده می‌شود حدود ۵۰ تا ۶۰ هزار تومان است این پول بسیار کم است.
وقتی با شرکت‌های مجاور مثل شرکت ایران بهرام پاسارگاد مقایسه می‌کنم، می‌بینم که اینها خطرات کمتری را قبول کرده در ایستگاه ریسک‌های کمتری را قبول کردهاند، اما حقوق‌های بالاتری دارند. شرکت ایرانول به کارکنان خود بسته‌های روغن، اضافه کار و بن‌های گوشت و مرغ می‌دهد.
پس از آتش سوزی تهران اورهال هایی که به وجود آمد تمام زندگی آن ها ریسک و خطر شده و کسی هم نیست که از آنها حمایت کند همان کسانی که اگر به آنها اعتراض کنم اخراجش می‌کند پسرش قرارداد مستقیم است.
مشکل اعصاب و روان دارند وقتی می‌بینند یخچال‌شان خالی است جلوی زن و فرزندان‌شان خجالت می‌کشند آنها چیز زیادی نمی‌خواهند فقط حق‌شان می‌خواهند بعد به آنها می‌گویند سنوات شما زیاد است بیایید گذشت کنید. آیا آن آقایی که می‌گوید بیاید گذشت کنید اگر دو ساعت از اضافه کارش کم شود گذشت می‌کند؟ ولی به این کارگران می‌گویند بیاید گذشت کنید کارگرانی که امنیت شغلی ندارند و اگر هم اعتراضی کنند فردا آنها را به پالایشگاه راه نمی‌دهند. خدا را خوش نمی‌آید.
فارس: در خبرها گفته شد که ۱۰ درصد به حقوق‌ها اضافه می‌شود آیا این قانون شامل حال کارکنان قراردادی شرکت نفت هم می‌شود؟
مدیر ارشد سابق شرکت نفت: آنها ۱۰ درصد را هم نمی‌خواهند آنها حق و حقوق خودشان را می‌خواهند قانوناً هر چقدر حقوق به آنها می‌رسد و سنوات‌شان را درست حساب کنند. همچنین طبقهبندی مشاغل را برای آنها اجرا کنند. کارگران نیاز به صدقه ندارند و فقط حق‌شان را می‌خواهند این قانون فقط شامل رسمی‌‌ها شده است. وزیر گفته است که نیروهای پیمانکار اصلاً جزو وزارت نفت محسوب نمی‌شوند و دستورالعملی برای کارکنان قراردادی نیامده است.
در شرکت نفت باید لباس کار و وسایل ایمنی داشته باشید که همه آنها دستورالعمل دارد ولی برای حق و حقوق کارکنان دستورالعملی وجود ندارد. الان بررسی کنند مسئولان پالایشگاه چقدر حقوق می‌گیرند و کارگران پیمانکار هم حقوقشان را اعلام کنند. درست است که کار پیمانی و برون‌سپاری شد است اما دلیلی ندارد که حق کارگران را ضایع کنیم.
بزرگترین سرمایه و ذی‌نفع ما نیروی انسانی است خصوصاً کارگران که تعداد‌شان بیش از ۸۰ درصد پالایشگاه را شامل می‌شود. در پالایشگاه بیشتر خصوصی شده است و اصلاً بحث نیروهای رسمی مطرح نیست. طبق قانون بعد از پنج سال نیروهای رسمی باید می‌رفتند اما الان تمام سیاست‌گذاری‌ها بر مبنای کارکنان رسمی و کسانی که حقوق‌های زیادی دریافت می‌کنند گذاشته شده است.
کارکنان قرارداد سفید امضا می‌کنند
چرا مدیری داریم که بازنشسته شده و یک حقوق هم از پالایشگاه دریافت می‌کند؟ چرا در پیمان‌های اورهال ۳۰ درصد زیر قیمت تعیین شده سقف پروژه قرار داده می‌شود تا برنده شود ولی بعداً پیمانکار حتی همان میزانی را هم که در قرارداد بوده است به کارگر پرداخت نمی‌کند و بدین صورت درگیری بین کارگران به وجود می‌آید که من دلیل آن را نمی‌دانم. چرا نیروهای رسمی ۲۷ هر ماه حقوق دریافت می‌کنند ولی کارگران قراردادی ۷ تا ۸ ماه بعد حقوق می‌گیرند که گاهی از اوقات به تعویق می‌افتد چرا این تبعیضات در پالایشگاه وجود دارد؟ من شنیده‌ام یکی از پیمانی‌ها حدود سه ماه است که حقوق نگرفته است.کارگران قراردادها را سفید امضا می‌کنند.
سعید:مثل اینکه از عمد این کار را انجام می‌دهند که تعمدی باشد و کارگران اعتراض کنند؛ کارگرانی که ۱۸ تا ۲۰ سال کار کرده اند و پدران‌شان جانباز یا خانواده ایثارگر بوده‌اند. همه سابقه‌های بسیاری دارند که امتحان خود را پس داده‌اند و گزینش آنها حین کار انجام شده و نیروهای دلسوزی هستند. هیأت مدیره پیر هستند و دلسوز کارگران نیستند. بن کارگری ۹۰ هزار تومان شده است شما بگویید آیا ۹۰ هزار تومان پولی است که فقط به کارکنان قراردادی یا پیمانکاری می‌دهند؟ چرا آنها قرارداد مستقیم نمی‌کنند بعد از ۲۰ سال نتیجه کار این کارکنان مشخص است و نیروهای دلسوزی هستند. اما در مقابل می‌بینیم که تعدادی از مسئولین فرزندان خود را وارد شرکت نفت کردهاند که با سنین کم قرارداد مستقیم شده‌اند و حقوقشان هم از این نیروها بیشتر است. ما نمی‌دانیم به چه کسی مراجعه کنیم.
سطح ایمنی کارکنان پایین است
مورد دیگر اینکه بحث HSE در پالایشگاه بسیار ضعیف است. آتش‌سوزی پالایشگاه میلیار‌د‌ها تومان خسارت زد و مخازن دچار آسیب جدی شدند. چرا مخزن از سال ۸۶ که اورهال شده است دیگر ضخامت‌سنجی نشد و در دستور کار برای اورهال قرار نگرفت. چند سال پیش هشت کشته داشته‌ایم. همچنین مدیرانی داریم که مدارک تحصیلی‌شان با پست و مقامی که دارند همخوانی ندارد حتی یک روز تعمیرات کار نکرده ولی رئیس بخش تعمیرات شده است. مثلاً مدیر را در بخش عملیات گذاشته‌اند که مدرک وی اصلاً ربطی به عملیات ندارد.
مدیری که ۷۹ یا ۸۰ سال دارد چه برنامه‌ریزی می‌تواند انجام دهد. چطور همه باید ۶۰ ساله بازنشسته شوند ولی عده‌ای معدودی را در رأس کار با سنین بالا قرار می‌دهند تا برای جوانان تصمیم‌گیری کنند؟ آیا این مدیران گزینش شده‌اند؟ فشار مضاعفی بر کارگران وارد است و من فکر می‌کنم عده‌ای تصمیم دارند تا از نارضایتی‌ها و این آب گل‌آلود ماهی بگیرند.
کارکنان نگاهشان جهادی است
علی: صحبت من بیشتر درباره مسائل امنیتی است؛ ما از مسئولین می‌خواهیم که به این موارد وارد شوند که چرا کارکنانی که اکثراً فرزندان ایثارگران هستند مجبور به اعتراض می‌شوند. کارکنان شرکت نفت نگاهشان به کار نگاهی جهادی است، تفکر جهادی دارند و به خاطر جمهوری اسلامی ایران کار می‌کنند وگرنه با این حقوق کم و تبعیض چطور می‌توان ادامه داد. کارگران قصد اعتراضات ندارند ولی از نجابت‌شان است که حرفی نمی‌زنند. آنها فرزندان این خاک و بوم و ایثارگران هستند پیرو خط ولایت فقیه‌اند.
مسئولین تلاش کنند که کارگران خصوصاً کارگران اورهال انتقادی نداشته باشند و ما می‌خواهیم که خوراک به رسانه‌های بیگانه داده نشود. وقتی که کارگران درخواستی دارند باید به حرف آنها گوش بدهند تا سواستفاده‌ای از جانب بیگانگان نشود. مدیرانی که حدود ۱۵ سال از سن بازنشستگی‌شان گذشته ولی حقوق‌های نجومی دریافت می‌کنند. ما از مسئولین می‌خواهیم به این موضوع وارد شوند.
کارگران با تعهد کاری کار می‌کنند ولی از درون دچار ناامیدی شده‌اند و نمی‌دانند که چه کار کنند. نمی‌دانند درخواست‌هایشان را به چه کسی بگویند. خواسته ما فقط قانون است. ما چیز دیگری نمی‌خواهیم. ما به تمام مسئولین گفته‌ایم اما هنوز حرکتی ندیده‌ایم.ما به نمایندگان هم گفته‌ایم. هنوز به درخواست های ما جوابی داده نشده است. حتی نماینده ما را جابه‌جا کردند. ما به مدیران گفتیم که چرا فقط نماینده ما را جابه‌جا می‌کنید ولی بقیه را جابه‌جا نمی‌کنید؟
صحبت‌هایمان را از طریق نماینده قانونی به مسئولین برسانیم
ما تذکر دادیم و گفتیم که بگذارید خواسته‌هایمان را از طریق نماینده پیگیری کنیم. فقط به ما گفتند برتر می‌شود! اما نهایتاً نماینده ما را قصد داشتند اخراج کنند. ولی ما نیاز داریم که صحبت‌هایمان را از طریق نماینده قانونی به مسئولین برسانیم. پالایشگاه حساسیت خود را دارد و در کنار پایتخت قرار دارد باید کارکنان تمرکز داشته باشند اگر ناراحتی‌ها و ناامیدی‌‌ها در کارگر وجود داشته باشد امکان دارد باعث خطراتی شود. ما خواستار اجرای قانون خصوصاً قانون طبقهبندی مشاغل و وزارت کار هستیم.
ما از مدیران می‌خواهیم که کارگران را تهییج نکنند. تعدادی از همکاران به عنوان نماینده و با حضور نماینده اداره کار انتخاب شدند ولی چرا باید آنها را اخراج کنند؟ و نهایتاً این آسیب به کارگران رسید. ما می‌خواهیم بستر قانونی برای اینکه کارکنان بتوانند حرف خود را بزنند به وجود بیاید. در ساختارهای دیگر این موضوع وجود ندارد.
مسئله دیگر شورای کارگری است. چرا در شورای کارگری فقط نیروهای رسمی حضور دارند. در صورتی که این شورای کارگری است و فقط باید نمایندگان کارگران در آنجا باشند و فقط از یقه‌سفیدها در این شورا حضور دارند؟ کارهای پیمانکاری ربطی به نیروهای رسمی ندارد و فقط از طرف مدیریت انتخاب شده‌اند.
طبقهبندی مشاغل فقط اسم آن وجود دارد ولی در عمل چنین چیزی وجود ندارد. رأی‌گیری نشد. آنها می‌خواهند نماینده‌ها از طرف خودشان باشند تا بگویند نمایندگان برای عدم طرح اجرای طبقهبندی موافقت کردهاند. نیروهای رسمی نیازی به طرح طبقهبندی ندارند. اینکه ما به اسم کارگر می‌گویم در حقیقت کارکنانی هستند که همه دارای مدارک تحصیلی مرتبط هستند تا تحصیلات عالی ادامه داده‌اند. کار اصلی را نیروهای پیمانکاری انجام می‌دهند ولی حقوق‌های بالا را نیروهای رسمی می‌گیرند. بار اصلی پالایشگاه بر شانه‌های پیمانکاران است. ما می‌گوییم موردی نیست آنها هم حقوق بالا بگیرند ولی کارکنان هم حق و حقوق خودشان را دریافت کنند.
درخواست ما ا ین است که بازرس وزارت کار نظارت بیشتری بر قراردادها داشته باشد. ما از بازرسی وزارت کار درخواست داریم به این مسئله ورود کنند که چرا طرح طبقهبندی به طور کامل انجام نشده است. پالایشگاه ادعا می‌کند که این قانون انجام شده ولی ما چیزی ندیده‌ایم. دستورالعمل آن در سال ۱۳۹۲ آمد ولی هیچ ارتقای وجود ندارد. هیچ شفافیتی وجود ندارد. هر تغییراتی که انجام می‌شود باید به اطلاع همه برسد. همچنین بازرسان باید فاصله این شرکت را با شرکت‌هایی مثل بهران و ایرانول اعلا کنند.
طبقهبندی مشاغل انجام شود
نیروهای پیمانکاری شرکت نفت از سال ۸۲ تاکنون در حال فعالیت هستند ولی این سوابق برای آنها در نظر گرفته نشده است و فقط هر از چند گاهی به آنها گفته شده مدارک بدهید. ما نیروی داشتیم که سال گذشته با ۳۰ سال سابقه بازنشست شد ولی چون نیروی پیمانکاری بود با حقوق چهار میلیون بازنشست شد ولی نمی‌داند که اعتراض خود را به کجا ببرد. در طبقهبندی مشاغل باید بدین گونه انجام شود که سابقه وی در حقوق بازنشستگی تأثیر داشته باشد اما این اتفاق نمی‌افتد.
نیروهای عملیاتی کف حادثه هستند
علی:این ۱۰ درصدی که شما گفتید به نیروهای رسمی داده می‌شود ولی ما جزو نیروهای شرکت نفت محسوب نمی‌شویم ماهایی که در کف عملیات قرار داریم. هوا و سروصدا که پس از سال‌ها بر روی اعصاب‌مان اثر مستقیم دارد. خیلی از همکاران ما دچار آسیب جدی شده‌اند. ماهایی که در حال فعالیت در قسمت‌های عملیاتی هستیم آیا نیروی نفت حساب نمی‌شویم؟ چرا وزیر نفت برای ما تلاشی نمی‌کند و می‌گویند زیاده‌خواهی نکنید و گفته می‌شود آنچه وزارت کار تعیین کرده برای آنها کافی است؟ پس چرا وزارت کار برای طرح طبقهبندی ما دفع نمی‌کند و بازرس به پالایشگاه نمی‌آید و سؤال نمی‌کند که چرا نیرویی که در اینجا فرسوده می‌شود زیر چتر طرح طبقهبندی مشاغل قرار نمی‌گیرد. ما حتی حق استفاده از بهداری شرکت نفت را که در آن در حال فعالیت هستیم را نداریم.
مثلاً اگر یکی از کارکنان دستش دچار شکستگی شود و یا بخیه بخواهد باید به بیمارستان هفت تیر اعزام شود. حتی بیمارستان نفت هم ما را قبول نمی‌کند. مثلاً این اتفاق افتاده که نیروی از ما حین کار دچار مشکل دیسک کمر شده؛ تحت درمان قرار نمی‌گیرد و به ما گفته می‌شود باید بیرون از مجموعه دکتر وی را ویزیت کند؟! وی مجبور باشد ۱۰۰ هزار تومان پول ویزیت بدهد ولی پزشکان بهداری نفت ویزیت نمی‌کنند. بسیاری از همکاران هستند که حین کار دچار آسیب می‌شوند اما کارگران از اینکه دچار آسیب شوند و شاید شرکت با آنها دیگر قرارداد نبندد درد می‌کشند ولی به دنبال درمان خود نمی‌روند و اعلام نمی‌کنند و مخفی می‌مانند. مگر ما فرزندان این سرزمین نیستیم؟ ما همیشه در هر صورت و مشکلی سینه سپر کرده‌ایم و در بحران‌ها و مشکلات جلو آمده‌ایم.
از نظر امکانات رفاهی و امنیت هیچ انگیزه‌ای را برای کارگران باقی نگذاشته‌اند
هادی: مثلاً ما در مورد بیمارستان یک حادثه داشتیم. یکی از کارکنان از داربست سقوط کرد و به بیمارستان هفت تیر اعزام شد. ریه‌های وی آسیب دیده بود و دنده‌های آن دچار آسیب شده بود که برای عمل در بیمارستان دیگر از او امضا گرفته بودند و هزینه‌های آن پرداخت نمی‌شود. از نظر امکانات رفاهی و امنیت هیچ انگیزه‌ای را برای کارگران باقی نگذاشته‌اند. چطور برای کارگر فرق نکند که بعد از چندین سال نتواند مسئول واحد شود و تلاش‌های سالیان طولانی وی دیده نشود. کارکنان محکوم هستند که در جای خود برای سال‌ها بمانند این انگیزه را از آنها می‌گیرد و این صدمه به تولید می‌رسد. یکی از موانعی که مانع جهش تولید است از دست دادن انگیزه برای کارکنان است. اگر کارکنان راضی باشند و انگیزه بیشتری داشته باشند هزینه‌های پالایشگاه هم کاهش می‌یابد و این سود را خود مسئولین می‌برند. وقتی تعمیرات می‌تواند با هزینه کمتری انجام شود چرا بر اثر بی‌انگیزگی کارگران این هزینه‌ها افزایش یابد؟ تبعیض‌هایی که در پالایشگاه وجود دارد باعث دلسردی بیشتر می‌شود.
چرا رستوران‌ها از هم جدا است؟
محمد: برای نمونه چند مورد از این تبعیض‌ها را نام می‌برم؛ مثلاً در ورودی پیمانکار کاملا مجزا است، پرسنل رسمی از در دیگری وارد می‌شوند، بازرسی بیشتر بر کارکنان پیمانکاری نظارت دارد، مثل اینکه شخصیت و جایگاه کارکنان پیمانکاری متفاوت از نیروهای رسمی است. قبلاً که حتی غذا هم متفاوت بود. اکنون بعد از تلاش‌های یک مدیر لااقل غذای ما یکی شد. بازرسی در داخل رستوران‌های ما وجود ندارد ولی رستوران‌ها از هم جدا است. حقوق‌های ما دچار تأخیر می‌شود. بسیاری از کارکنان از بانک‌ها وام گرفته‌اند و اگر به موقع حقوق پرداخت نشود بانک‌ها جریمه‌های زیادی از کارکنان می‌گیرند. حالا شما تصور کنید بیش از هزار نفر از بانک‌ها وام گرفته‌اند اگر حقوق ما به موقع پرداخت نشود حساب کنید بانک‌ها چه سودی می‌برند.
چرا باید این اتفاق بیفتد. اگر حقوق‌ها به موقع پرداخت می‌شد روزانه بانک‌ها جریمه نمی‌گرفتند. ما به مدیران انقلابی نیاز داریم صاحب این مملکت امام زمان (عج) است. پالایشگاه نفت تهران نفت نمی‌فروشد و اتفاقاً درآمد ما بیشتر شده است. ما نفت را از دولت می‌خریم که از قیمت اوپک پایین‌تر است و تبدیل به فرآورده‌های نفتی می‌کنیم که اتفاقاً درآمد پالایشگاه بیشتر شده است.
تسهیلات درمانی یکسان شود
چرا دندانپزشکی در داخل پالایشگاه وجود دارد ولی ما نمی‌توانیم از آن استفاده کنیم. ما پول اینکه بیرون از پالایشگاه به دندانپزشکی برویم را نداریم و برای ما سخت است. اگر بتوانند داخل پالایشگاه این تجهیزات را فراهم کنند کمک بسیاری به کارکنان شده است. موضوع دیگر مسئله سرویس است. پروتکل‌ها باید در موقع کرونا برای سرویس‌ها وجود داشته باشد اما تعداد نفراتی که از سرویس‌ها استفاده می‌کنند بیشتر از استاندارد آن است. من درخواست کردم که برای ما سرویس دیگری قرار دهند اما در جواب گفته شد که شما می‌توانید با ماشین شخصی خودتان به پالایشگاه بیاید ولی به نیروی رسمی گفته شد که اگر بخواهید می‌توانید برای شما سرویس بگیریم.
برخورد با کارکنان تبعیض‌آمیز نباشد
محمد: همان پیچی که من می‌بندم نیروی رسمی هم می‌بندد تمامی خدمات هم باید یکسان باشد. تمام مسائل مالی یک طرف، اما برخوردی که با ما می‌شود در شأن نیروهایی که سال‌ها توان جسمی و روحی خود را برای کار گذاشته‌اند، خورد می‌شود. در مسئله آتش‌سوزی خیلی از ماها به صورت خودجوش آمدیم و به خاطر عرقی که به صنعت و جایی که از آن نان به سر سفره‌های خانواده‌هایمان می‌بریم به صورت خودجوش و خودخواسته کمک کردیم تا دوباره پالایشگاه راه بیفتد اما کارگران از ته دل ناراحت بودند. بحث غذا مطالبات مالی هم وجود دارد. مطالبات ما قانونی است. وزیر بر روی زخم‌های ما نمک پاشید و گفت خواسته ما فراقانونی است. آقای وزیر نفت قانون باید فصل‌الخطاب باشد قانون می‌گوید باید طبقهبندی وجود داشته باشد چرا جلوی آن را گرفته‌اید چرا انجام نمی‌شود.
معوقات ما پرداخت نشده است ما خواستار حق و حقوق خودمان هستیم. معوقات ما را که می‌خواستند پرداخت کنند بر آن هم مالیات قرار دادند و تازه در چندین قسط پرداخت شد. وقتی که طرح طبقهبندی که حتی تأیید نشد خودشان انجام دادند باز هم براساس آن مشخص شد که ما مطالباتی داریم ولی این معوقات به طور دقیق شفاف‌سازی نشد که به مبلغ ۶ تا ۷ میلیون تومان آن هم در چند قسط پرداخت شد که به آن هم مالیات تعلق گرفت. این طبقهبندی مشاغل نبود و اصلاً مشخص نیست که چگونه انجام شد.
کارگری شغل خدا است، بزرگترین کارگر هستی خودش هوای ما را دارد، رزق ما در دست خدا است.
تقریباً قبل از عید کارکنان نمایندگان خود را برای درخواست افزایش حقوق پیش مدیران فرستادند و قرار شد گروهی به شرکت‌های دیگر همچون ایرانول مراجعه کنند تا ببینند حقوق آنها چگونه پرداخت می‌شود. نماینده‌ها رفتند و دیدند که تفاوت حقوقی ما چقدر است اما با وجود اینکه تحقیقاتی شده بود باز هم به نتیجه‌ای نرسید. ولی پس از درخواست‌های طولانی کارکنان به آنها گفته شد که ۳۰ درصد حقوق شما افزایش می‌یابد اما به ما پس از آن گفته شد که شرکت زیان‌ده است اما به تازگی ساختمانی را در خیابان میرداماد خریده‌اند. این سیاست‌گذاری‌ها در بخش مالی باعث شد که سهام پالایشگاه هم سقوط کند. سهام شتران با سقوط بی‌سابقه‌ای مواجه شد. حتی مرخصی‌های ما هم قانونی انجام نمی‌شود. ما باید جمعه‌ها هم کار کنیم ولی حقوقی به ما تعلق نمی‌گیرد.
انتهای پیام/
منبع: فارس
کلیدواژه: حقوق پالایشگاه تهران تبدیل وضعیت قرار داد مستقیم فارس من کارکنان قراردادی پالایشگاه تهران کارکنان قرارداد وجود داشته طبقه بندی مشاغل قرارداد مستقیم دریافت می کنند طرح طبقه بندی حقوق می گیرند نیروهای رسمی وجود ندارد امنیت شغلی هزار تومان گفته شد انجام نشد انجام شده دچار آسیب وزارت کار حق و حقوق حقوق کار شرکت نفت هزینه ها برای کار انجام شد بانک ها حقوق ها شده اند ولی ما باز هم
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۰۲۷۴۸۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
حمایت از احداث واحد‌های مسکونی در محدوده کارخانجات فارس
استاندار فارس از احداث واحد‌های مسکونی ویژه اسکان مدیران، مهندسان و کارگران در محدوده کارخانجات و واحد‌های تولیدی بزرگ اعلام حمایت کرد. - اخبار استانها -
به گزارش خبرگزاری تسنیم از شیراز، محمدهادی ایمانیه در نمایشگاه توانمندی‌های صادراتی ایران (اکسپو 2024) از برخی غرفه‌های تولیدکنندگان صنایع دستی، آلومینیوم و فولاد این استان بازدید کرد و با اشاره به اقدامات و فعالیت‌های این مجموعه در راستای توسعه زیرساخت‌ها و تکمیل زنجیره ارزش فولاد در استان فارس، اظهارداشت: خوشبختانه در دستیابی به اهداف از پیش تعریف شده در این زمینه تا حدود زیادی پیش رفته است.
وی در همین راستا به عملکرد وهمکاری شرکت فولاد غدیر نی‌ریز در زمینه اجرای طرح انتقال آب از خلیج فارس اشاره و خاطرنشان کرد: عملیاتی شدن طرح انتقال آب علاوه بر تامین آب مورد نیاز شرکت فولاد نی‌ریز، زمینه آزاد شدن بخشی از منابع آبی این شهرستان برای سایر مصارف آشامیدنی و کشاورزی را فراهم می‌کند.
استاندار فارس به مسئولیت‌های اجتماعی فولاد غدیر نی‌ریز نیز اشاره کرد و گفت: احداث پارک برای استفاده عموم مردم شهرستان به همراه فراهم کردن زمینه انتقال و تامین آب آشامیدنی برای روستا‌های اطراف از جمله اقدامات ارزشمند این مجموعه است.
ایمانیه احداث مسکن مورد نیاز مدیران، مهندسان و کارکنان واحد‌های بزرگ صنعتی در نزدیکی و محدوده این واحدها را زمینه‌ساز کاهش ترافیک، کاهش هزینه‌ها و آرامش کارکنان توصیف کرد و ادامه داد: به همین دلیل این اقدام را از کارخانه‌های بزرگ استان مانند فولاد غدیر نی ریز شروع کردیم و اعلام می‌کنیم که مدیریت ارشد استان از احداث واحد‌های مسکونی کارکنان در محدوده واحد‌های تولیدی و صنعتی بزرگ حمایت خواهد کرد.
محمد هادی ایمانیه همچنین از غرفه آلومینیوم جنوب بازدید و با مدیرعامل این شرکت دیدار و گفتگو کرد.
انتهای پیام/424/.
مدیررسانهای پرسپولیس: سپاهان به جای شکایت بیجا، عذرخواهی کند